Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009

Με τον χειρότερο τρόπο.....

Γιατί κυρία;

Γεμίσαμε ευχές ο ένας τον άλλο για τον καινούριο χρόνο που μόλις ξεκίνησε!!
Ευχές προσμονής , ελπίδας, αισιοδοξίας, ειρήνης, για έναν καλύτερο κόσμο...
Μήπως κάθε χρόνο έτσι δεν ξεκινάμε;
Και πώς τελειώνουμε;
Με τον ίδιο άχαρο πια τρόπο... κάνοντας απολογισμό της χρονιάς που πέρασε...
Και δυστυχώς η ζυγαριά βαραίνει με τον πιο απαισιόδοξο τρόπο, προς την μεριά των δύσκολων, οδυνηρών καταστάσεων!!
Έτσι και φέτος ξεκινήσαμε αισιόδοξα, αλλά.... δεν προλάβαμε ούτε τις ευχές μας να ανταλλάξουμε και ξαφνικά αρχίσαμε να μετράμε τα άσχημα και τα δύσκολα και τα εξωφρενικά, αυτά που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε τι είδους άνθρωποι είμαστε...
Και εμείς αλλά κυρίως οι "μεγάλοι" αυτού του κόσμου...
Πότε θα σταματήσουν να σκοτώνονται παιδιά, στο όνομα της "δικαιοσύνης" των δυνατών;

ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ; ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ;


Πριν τις γιορτές , ετοίμαζαμε με τα παιδάκια μου στην τάξη την χριστουγεννιάτικη γιορτή μας.
Ένα από τα σκετσάκια που ετοιμάζαμε είχε τον τίτλο "ΚΑΙ ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ".
Παίρναν μέρος παιδιά από διάφορα μέρη του κόσμου που είτε γίνεται πόλεμος , είτε εδάφη της έχουν καταλάβει "κάποιοι..." δυνατοί.
Κάπου λοιπόν στο σκέτς μιλούσαν και παιδιά από την Παλαιστίνη.
Τα παιδάκια μου μην ξέροντας τι είναι η Παλαιστίνη , πού βρίσκεται και τι συμβαίνει εκεί , μου κάναν διάφορες ερωτήσεις.
Προσπαθώντας να τους εξηγήσω, τους έδειξα την Παλαιστίνη(αλλά και τις υπόλοιπες χώρες που μιλήσαμε) στον χάρτη, μιλήσαμε για τους ανθρώπους που ζουν εκεί και για τα προβλήματα που έχουν τα παιδιά εκεί.
Έδειξαν, πολλά απ΄αυτά, να μην καταλαβαίνουν τι ακριβώς συμβαίνει και γιατί.
Νομίζω ότι το έμαθαν με τον χειρότερο τρόπο, τον πραγματικό.....

Τι θα τους πω τώρα μόλις γυρίσουμε στο σχολείο και αρχίσουν τις ερωτήσεις;
ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΑ ΑΥΤΟΙ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;
ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;
ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΚΟΙ;
ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΑ.......;

Μπορεί κάποιος να μου τι θα τους πω για όλα αυτά που συμβαίνουν σε παιδιά συνομήλικα τους;.....

(προσπάθησα να βάλω και μερικές φωτογραφίες στο ποστ μου αυτό, όμως δεν τα κατάφερα. Όχι γιατί δεν βρήκα, το αντίθετο μάλιστα, αλλά γιατί.... καταλαβαίνετε νομίζω τον λόγο.
Σκληρές όπως η σκληρή πραγματικότητα, έτσι οπως δεν την αντέχουν ούτε και οι πιο σκληροί.) Αλήθεια ΑΥΤΟΙ πώς αντέχουν;

Καλό βράδυ σε όλους μας!!!
Να 'στε όλοι καλά....

5 σχόλια:

e-ioannis είπε...

Kαι εγω στην θεση σου θα ειχα το ιδιο προβλημα.Εχεις απολυτο δικιο σε οσα λες,αλλα τετοια θεματα θα αφηνα να τα εξηγησουν οι γονεις των παιδιων.

marian είπε...

Το θέμα ioanni είναι, ότι συνήθως τέτοιες απορίες δεν τις ρωτάνε στους γονείς τους, αλλά σε άλλους ανθρώπους, που ίσως αισθάνονται περισσότερο κοντά τους, ή που ίσως τα έχουν κάνει να αναρωτιούνται γιατί όλα τα παιδάκια στον κόσμο δεν απολαμβάνουν τα δικά τους αγαθά!!

e-ioannis είπε...

Εγω ειμαι επιχειρηματιας,δεν ειμαι στην εκπαιδευση,σιγουρα γνωριζεις καλυτερα το θεμα.
Παντως ΟΛΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ !

marian είπε...

Συμφωνώ μαζί σου ότι όλα αρχίζουν από το σπίτι.Η οικογένεια παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, όμως υπάρχουν και άλλα προσωπα εξίσου σημαντικά στην ζωή των παιδιών, που συνήθως καλούνται να λύσουν διάφορες παιδικές απορίες(συνήθως τις πιο δύσκολες).

e-ioannis είπε...

Εχεις απολυτο δικιο !
και αυτο συμβαινει
ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΥΣΤΕΡΟΥΝ ΣΕ ΜΟΡΦΩΣΗ !
αρα και οι 2 εχουμε δικιο !