Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Θυμήσου δάσκαλε....

Αύριο γιορτάζω !!!
Και ίσως αναρωτιέστε τι γιορτή να είναι , ίσως κάποιοι και να ξέρετε!
Όχι δεν έχω γενέθλια,γιορτάζω μαζί με τα μικρά μου μαθητούδια!!!
Εγώ και μαζί με μένα όλοι οι δάσκαλοι .... και μαζί με τα μαθητούδια μου, όλα τα μαθητούδια, μικρά και μεγάλα!!
Δεν ξέρω βέβαια, πόσο χαρούμενοι μπορούμε να είμαστε με αυτήν την γιορτή μας, με όλα αυτά που μας συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό, (και καταλαβαίνετε όλοι πολύ καλά τι ακριβώς εννοώ)...
Τώρα ίσως αναρωτιέστε ακόμη γιατί γιορτάζουμε όλοι εμείς!!
Μα γιατί είναι η αγαπημένη μου γιορτή (και όχι γιατί καθόμαστε, δεν θέλω κακίες!!!), αλλά γιατί τους τρεις αυτούς Αγίους τους αγαπώ πολύ, από τα παιδικά μου χρόνια!!!
Όχι σαν ΄Αγιους τόσο, όσο σαν δασκάλους.... για όλα αυτά που είπαν, αλλά κυρίως για όλα αυτά που έκαναν!!!(πράξεις όχι λόγια!!!)
Με αφορμή λοιπόν την γιορτή των Τριών Ιεραρχών θα θυμίσω λίγο σε μένα, αλλά και στους υπόλοιπους συναδέλφους , γιατί γίναμε δάσκαλοι ......
Πολλά τα προβλήματα, πολλές οι σκοτούρες και τα τρεξίματα της ζωής μας, όμως θα πρέπει να ξαναθυμόμαστε πού και πού και να αναρωτιόμαστε, γιατί αλήθεια έγινα δάσκαλος;
Τι είναι αυτό που κάνω, μια απλή δουλειά σαν όλες τις άλλες, ή κάτι που παλιά το λέγανε "λειτούργημα"......
Ακόμη κι αν βρεθήκαμε τυχαία εδώ, η καθημερινή επαφή με τις μικρές ,ζωηρές, χαρούμενες, κατσούφικες, κλαμένες, γλυκιές φατσούλες δεν μπορεί να μας αφήνει ασυγκίνητους, αδιάφορους, δεν μπορεί να μας κάνει μίζερους και γκρινιάρηδες.......

Λοιπόν αγαπημένοι μου συνάδελφοι διαβάστε αυτό και .....θυμηθείτε......

Θυμήσου δάσκαλε,θυμήσου γιατί έγινες δάσκαλος.
Γιατί στα δεκαοχτώ σου διάλεξες αυτόν το δρόμο. Θυμήσου,δάσκαλε, όλα όσα ξέρεις καλύτερα από τον καθένα. όλα όσα η ζωή , η ρουτίνα, η μιζέρια συνωμοτούν να ξεχάσεις. Θυμήσου, δάσκαλε....
Θυμήσου το χαμόγελο.
Κανένα παιδί δεν μπορεί να αντισταθεί σε ένα χαμόγελο. Μην μπαίνεις στην τάξη με την μουράκλα. Ναι, έχεις κι εσύ προβλήματα. Ο άνθρωπός σου, ο σπιτονοικοκύρης σου, η πεθερά σου. Έχεις δικιο. ΄Ομως το δίκιο σου μην το ξεσπάς στο παιδί. Δεν φταίει. Δεν πρέπει να το χρεωθεί.
Θυμήσου το μπράβο. Πες το με την καρδιά σου. Ένα "μπράβο" μπορεί να είναι αποδοτικότερο από όλα τα "διδακτέα" μαζί. ΄Αλλο κάνω "παρατήρηση" κι άλλο "ξεφτιλίζω". Ποτέ μην ειρωνεύεσαι, μη σαρκάζεις, μη γελοιοποιείς εκ του ασφαλούς κάποιον που δεν μπορεί να σου απαντήσει.... Πάνω από τα μαθήματα, πάνω από οτιδήποτε, το σημαντικότερο για ένα παιδί είναι η αξιοπρέπεια του μπροστά στους συμμαθητές του.
Έχεις στα χέρια σου ένα κάκιστο βιβλίο. Καλείσαι να το διδάξεις. Ξέχνα το. Όσο μπορείς. Ξέχνα το και θυμήσου την ουσία. Η ουσία περνάει στα παιδιά. Η ουσία καταγράφεται. Ποτέ η σελίδα 121 του κεφαλαίου 9.
Άνθρωπος είσαι,
κάποιους μαθητές σου τους γουστάρεις περισσότερο από κάποιους άλλους. Μην το δείχνεις. Το ξέρω δεν προφταίνεις, το ξέρω είσαι κουρασμένος, έχεις να διορθώσεις πενήντα ανορθόγραφες εκθέσεις , αλλά ψάξτο καλύτερα. Μπορεί το σπαστικό με τα γυαλάκια, στο πίσω θρανίο, που μοιάζει να αδιαφορεί, να είναι απλά πιο ντροπαλό. Πιο ανασφαλές.
...........................................................................................................................................

Τα παιδιά δεν έχουν μόνο υποχρεώσεις. Έχουν και δικαιώματα.

Άσχετο αν εμείς οι μεγάλοι, επειδή δεν μας συμφέρει,φροντίζουμε επιμελώς να τους αποκρύπτουμε το γεγονός.

Και τελικά φίλε δάσκαλε:
Τα παιδιά ΘΕΛΟΥΝ να σε γνωρίσουν.
Τα παιδιά ΘΕΛΟΥΝ να σε αγαπήσουν.

Μπορείς να τα βοηθήσεις, να σταθείς δίπλα τους.
Μπορείς να δώσεις σχήμα στο παρόν, το μέλλον τους, στη ζωή τους ολόκληρη. Φτάνει να τους δώσεις μια ευκαιρία.
Να τους απλώσεις το χέρι.
Φτάνει να θυμηθείς γιατί έγινες δάσκαλος, δάσκαλε!!!!

Το απόκομμα με το άρθρο αυτό το έχω πάντα στην τσάντα μου του σχολείου.... Το άρθρο είναι της Έλενας Ακρίτα και το βρήκα νομίζω στα Νέα πριν από δύο ή τρία χρόνια.
Το διαβάζω συχνά... κάθε φορά που κάτι μου πάει στραβά.... κάθε φορά που χάνω την υπομονή μου...κάθε φορά που ..... ξεχνάω!!!
Την ανάρτηση μου αυτή λοιπόν την αφιερώνω στους πιο , αλλά και στους λιγότερο,αγαπημένους συναδέλφους μου, και εύχομαι τα χρόνια που περνάνε να μην είναι χρόνια λησμονιάς ,χρονιά χαμένων ονείρων.....
Την αφιερώνω και στα μαθητούδια μου με την ελπίδα ότι μου συγχωρούν τις ανθρώ
πινες μου αδυναμίες και κρατούν από μένα μόνο την αγάπη!!
Την αφιερώνω και στον Κρητικό δάσκαλό μου που μου έμαθε τι θα πει πραγματικός δάσκαλος!!


Τέλος θα ήθελα να θυμήσω και να αφιερώσω σε όλους μας ένα αγαπημένο μου ποίημα (όσο ξεπερασμένος και να ακούγεται για μερικούς ο Παλαμάς, είναι ένας από τους αγαπημένους μου ποιητές!)

Στον Δάσκαλο


Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!

Κι ότι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σουΜην τ’ αρνηθείς!

Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!

Χτισ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ’ το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς. Είν’ η ψυχή σου ατσαλωμένη.

Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.Τι κι’ αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;

Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!


Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Για μένα;;; Ευχαριστώ πολύ

Ένα βραβείο για μένα!!!!

Ποιος θα το πίστευε όταν ξεκινούσα αυτό το blog
(για εντελώς διαφορετικό λόγο απ΄ότι προέκυψε),
ότι μια μέρα θα έπαιρνα και βραβείο
....
Και μάλιστα για το blog μου αυτό!!!
Μια ευχάριστη έκπληξη με περίμενε τώρα το βραδάκι
όταν μπήκα για μια βολτίτσα από τους ....blogoφίλους μου!!!

Εκεί με περίμενε αυτό το βραβείο από την ΕΛΕΝΑ

και τις αγαπημένες "Συνταγές της καρδιάς".
Σας ευχαριστώ κορίτσια, είναι μεγάλη τιμή για μένα!!
μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα (ούτε μήνα)
να αξίζω να μου χαρίσετε ένα βραβείο!!!!!

Να ευχηθώ και γω με την σειρά μου
να δημιουργηθούν πολλές πολλές ακόμη φιλίες!!!
Να τα λέμε ακόμη πιο συχνά και να είμαστε όλοι πάντα καλά!!!!


Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής:
«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες.
Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!»

Proximidade is described as follows: 'This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships. These blogs are exceedingly charming. These kind bloggers aim to find and be friends. They are not interested in prizes for self-aggrandizement! Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated. Please give more attention to these writers!'This blog award should be sent to your favorite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favorites. You should include the text for Proximidade (above) in your announcement blog.

As I have to choose only eight, the Proximidade Award goes to:

Θα ήθελα να το δώσω σε όλους εσάς
που περνάτε έστω και για μια βολτίτσα ή που έχουμε κάπου συναντηθεί....
Καθώς όμως μπορώ μόνο οκτώ να επιλέξω, απονέμω το βραβείο με τη σειρά μου στους:
Θα ήθελα να δώσω στην αχτίδα και στον κύριο Δημήτρη και φυσικά στις συνταγές της καρδιάς ,στη ζαχαρούλα , στον ιωάννη, αλλά μάλλον δεν κάνει γιατί ήδη έχουν πάρει το βραβείο τους (με πρόλαβε κάποιος άλλος)!!!

Σας ευχαριστώ όλους που είμαστε φίλοι έστω και μέσα από έναν ... απλό υπολογιστή!!!

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

παίζουμε;

Θέλετε να παίξουμε, σας αρέσουν τα παιχνίδια; 'Αντε λίγο να χαλαρώσουμε. Λοιπόν αυτό το blogoπαίχνιδο
το είδα πρώτη φορά στο blog
ενός συναδέλφου του Γ.Σαλονικίδη
και επειδή μου άρεσε πολύ το "δανείστηκα".
Ελπίζω να μην τον πειράζει.
Και φυσικά ελπίζω να σας αρέσει.
Εξάλλου είν
αι μια καλή ευκαιρία να διαβάσουμε και κάτι ,
ακόμη κι αν είναι δυο αράδες από ένα τυχαίο βιβλίο.
Αντε καλή αρχή!

Να λοιπόν και οι οδηγίες του παιχνιδιού:

1. Πιάνουμε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μας αυτή τη στιγμή.
2. Το ανοίγουμε στη σελίδα 123 (αν είναι μικρό, παίρνουμε το επόμενο κοντύτερα σε μας, που να έχει τουλάχιστον 123 σελίδες).

3. Βρίσκουμε την πέμπτη πρόταση.

4. Αντιγράφουμε τις επόμενες τρεις, δηλαδή την έκτη, έβδομη και όγδοη πρόταση
5. Βρίσκουμε άλλους πέντε να τους πασάρουμε το παιχνίδι.

6. ΑΛΛΑΖΩ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ :μπορείτε να
παίξετε όσοι θέλετε!!!

Να αρχίσω;


Εκεί ζούσε η νύφη Καλυψώ,
η μοναχική θεά με την
τραγική μοίρα
να κατοικεί σ΄ένα παλάτι
γεμάτο αναμνήσεις
απο εξαίσιες μέρες και νύχτες,
από μυθικές στιγμές κι ευτυχισμένες ώρες
που της χάρισε η συντροφιά του Οδυσσέα.
Όταν έφυγε εκείνος,
η θεά κλείστηκε στο μυστικό παλάτι της υφαίνοντας στο πανί της ένα καράβι πολύκωπο με δρακόμορφη πλώρη και τον Οδυσσέα τιμονιέρη, να΄ρχεται να της φέρει δαχτυλίδι χρυσό και στεφάνι.
Πάντα όμως της κοβόταν το νήμα
πριν αράξει το καράβι στο νησί,
γιατί αυτή ήταν η μοίρα της ,
να ελπίζει το μάταιο γυρισμό κάποιου
που βρήκε τον προορισμό του.

"σινιάλα με καθρέφτες" Έλσα Χίου εκδόσεις Καστανιώτη

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

Η συμβουλή!!

"Η γλώσσα της καρδιάς!"


Έν΄άσπρο περιστέρι
πέταξε στην αυλή κουβέντα με την κότα να πιάσει δεν μπορεί.

"Γκλου γκλου" της λέει εκείνο κι η κότα λέει "κο κο "Τι είπες;" τη ρωτάει. "Τι πάει να πει αυτό;"

Μετά πετάει στο σκύλο. "Γκλου γκλου" του λέει στ΄αυτί. "Γαβ γαβ" του λέει κι εκείνος. "Τι γλώσσα είν΄αυτή;"

Και πάει το περιστέρι το δάσκαλο να βρει να πει το πρόβλημά του να πάρει συμβουλή.

"Πώς να ΄βρω φίλους, δάσκαλε σκύλους,γάτους, μου λες; Αυτοί μιλάνε γλώσσες διαφορετικές.

Μαζί τους κουβεντούλα να πιάσω δεν μπορώ. Τι γλώσσα να μιλήσω να συννενοηθώ;"

Κι ο δάσκαλος τον άκουσε πολύ προσεκτικά, του χάιδεψε τα πούπουλα και του ΄πε τρυφερά:

"Αν θέλεις να΄χεις φίλους και μ΄όλους να μιλάς μια γλώσσα, γιε μου, υπάρχει: η γλώσσα της καρδιάς".


Σκεφτόμουν εδώ και μέρες την επόμενη μου ανάρτηση και επειδή έχουμε βαρύνει πολύ το κλίμα τον τελευταίο καιρό είπα να το ελαφρύνω λίγο. Βέβαια πολύ ελαφρύ δεν μου βγήκε , μάλλον δεν το επιτρέπουν τα γεγονότα των ημερών, που δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε...(πώς να ηρεμήσουμε άλλωστε, είναι ποτέ δυνατόν με όλα αυτά που συμβαίνουν;) Ψάχνοντας λοιπόν ένα κείμενο που χρειαζόμουν για το σχολείο βρήκα αυτό το ποιηματάκι, από το βιβλίο της κόρης μου "Σκόρπια παραμυθόφυλλα"της Αννας Κωσταλλά και επειδή μου άρεσε σας το γράφω και σας....Ελπίζω να σας αρέσει...

τι καλά που θα΄ταν να μιλούσαμε όλοι την γλώσσα της καρδιάς.....
Καλή εβδομάδα σε όλους μας.

(για τα παιδάκια μου με την ευχή να μάθουν να μιλούν μόνο αυτή την γλώσσα στη ζωή τους......)


αν η αγάπη....(Έλλη Πασπαλά)

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Για τα παιδιά του κόσμου...τα δικά μας παιδιά!!

Περπατώ ...Περπατώ...Μόνη στο δάσος.
Κι ο λύ
κος ακολουθεί πιστά τα βήματά μου.
Ποιος είπε πως φοβήθηκα ποτέ τον λύκο;
Εγώ τον κυνηγό φοβάμαι.
Από κείνον τρέχω να σωθώ...


Αν ποτέ ήταν δυνατόν να συναντήσω το Θεό,
θα τ
ου έκανα την εξής απλή ερώτηση.
Έφτιαξες ένα σύμπαν που για να διατηρείται σε ισορροπία,
στηρίζεται στον αλληλοσπαραγμό.

Μαύρες τρύπες που καταπίνουνε εκατομμύρια αστέρια,
ήλιοι που καίγονται σαν βαρελότα, κλπ., κλπ., κλπ.

Έφτιαξες και μια γη, μέσα στο τάχα μου ειρηνικό σου σύμπαν,
που για να ισορροπήσουν τα διάφορα είδη,
"τρώει το μεγάλο ψάρι το μικρό".


Πέταξε πια την πανοπλία από πάνω σου .
Τόσες προμήθειες σε όπλα, τόση εκπαίδευση για άμυνα,
τόσες στολές παραλλ
αγής...
Έτσι έχεις την εντύπωση πως δε θα πληγωθείς ποτέ;
Και τι ήρθες στη γη να κάνεις.
Να παριστάνεις τον πολέμαρχο;

Πόσο θ΄αντέξεις έρποντας στ΄αναχώματα, σαν σκουλή
κι;


(τα κείμενα είναι από το βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη ¨ξεφυλλίζοντας τη σιωπή")

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009

Με τον χειρότερο τρόπο.....

Γιατί κυρία;

Γεμίσαμε ευχές ο ένας τον άλλο για τον καινούριο χρόνο που μόλις ξεκίνησε!!
Ευχές προσμονής , ελπίδας, αισιοδοξίας, ειρήνης, για έναν καλύτερο κόσμο...
Μήπως κάθε χρόνο έτσι δεν ξεκινάμε;
Και πώς τελειώνουμε;
Με τον ίδιο άχαρο πια τρόπο... κάνοντας απολογισμό της χρονιάς που πέρασε...
Και δυστυχώς η ζυγαριά βαραίνει με τον πιο απαισιόδοξο τρόπο, προς την μεριά των δύσκολων, οδυνηρών καταστάσεων!!
Έτσι και φέτος ξεκινήσαμε αισιόδοξα, αλλά.... δεν προλάβαμε ούτε τις ευχές μας να ανταλλάξουμε και ξαφνικά αρχίσαμε να μετράμε τα άσχημα και τα δύσκολα και τα εξωφρενικά, αυτά που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε τι είδους άνθρωποι είμαστε...
Και εμείς αλλά κυρίως οι "μεγάλοι" αυτού του κόσμου...
Πότε θα σταματήσουν να σκοτώνονται παιδιά, στο όνομα της "δικαιοσύνης" των δυνατών;

ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ; ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ;


Πριν τις γιορτές , ετοίμαζαμε με τα παιδάκια μου στην τάξη την χριστουγεννιάτικη γιορτή μας.
Ένα από τα σκετσάκια που ετοιμάζαμε είχε τον τίτλο "ΚΑΙ ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ".
Παίρναν μέρος παιδιά από διάφορα μέρη του κόσμου που είτε γίνεται πόλεμος , είτε εδάφη της έχουν καταλάβει "κάποιοι..." δυνατοί.
Κάπου λοιπόν στο σκέτς μιλούσαν και παιδιά από την Παλαιστίνη.
Τα παιδάκια μου μην ξέροντας τι είναι η Παλαιστίνη , πού βρίσκεται και τι συμβαίνει εκεί , μου κάναν διάφορες ερωτήσεις.
Προσπαθώντας να τους εξηγήσω, τους έδειξα την Παλαιστίνη(αλλά και τις υπόλοιπες χώρες που μιλήσαμε) στον χάρτη, μιλήσαμε για τους ανθρώπους που ζουν εκεί και για τα προβλήματα που έχουν τα παιδιά εκεί.
Έδειξαν, πολλά απ΄αυτά, να μην καταλαβαίνουν τι ακριβώς συμβαίνει και γιατί.
Νομίζω ότι το έμαθαν με τον χειρότερο τρόπο, τον πραγματικό.....

Τι θα τους πω τώρα μόλις γυρίσουμε στο σχολείο και αρχίσουν τις ερωτήσεις;
ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΑ ΑΥΤΟΙ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;
ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;
ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΚΟΙ;
ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΑ.......;

Μπορεί κάποιος να μου τι θα τους πω για όλα αυτά που συμβαίνουν σε παιδιά συνομήλικα τους;.....

(προσπάθησα να βάλω και μερικές φωτογραφίες στο ποστ μου αυτό, όμως δεν τα κατάφερα. Όχι γιατί δεν βρήκα, το αντίθετο μάλιστα, αλλά γιατί.... καταλαβαίνετε νομίζω τον λόγο.
Σκληρές όπως η σκληρή πραγματικότητα, έτσι οπως δεν την αντέχουν ούτε και οι πιο σκληροί.) Αλήθεια ΑΥΤΟΙ πώς αντέχουν;

Καλό βράδυ σε όλους μας!!!
Να 'στε όλοι καλά....

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ
ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ

ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ
ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ

ΝΑ ΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ
ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΡΕΣ ΤΙΣ ΝΕΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
ΝΑ ΄ΝΑΙ ΟΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΠΟΡΑΚΙΑ
ΤΟΥ ΡΟΔΙΟΥ

ΑΓΑΠΗ
ΒΟΗΘΕΙΑ,
ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ
ΕΛΠΙΔΑ,ΕΙΡΗΝΗ,ΕΥΤΥΧΙΑ,
ΖΩΗ,ΗΘΟΣ,ΘΑΡΡΟΣ,ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ,
ΚΑΛΟΣΥΝΗ,ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ, ΜΕΓΑΛΕΙΟ,
ΝΑΙ,ΞΑΝΑ,ΟΜΑΔΑ,ΠΑΘΟΣ,ΠΑΡΕΑ,ΣΤΗΡΙΓΜΑ
ΤΙΜΗ,ΥΠΟΜΟΝΗ,
ΦΩΣ,ΧΑΡΑ,ΨΥΧΗ
ΩΡΑΙΟΤΗΤΑ