Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Μια μοναδική εμπειρία!!!

Την περασμένη εβδομάδα με τα μικρά μου ζήσαμε μια μοναδική εμπειρία!!
Στα πλαίσια των εκπαιδευτικών επισκέψεων μας, επισκεφθήκαμε έναν ελαιώνα στο χωριό Νέα Γωνιά της Χαλκιδικής, κοντά στην
Καλλικράτεια!
Τα παιδιά ξεχύθηκαν στον ελαιώνα, και άρχισαν να μαζεύουν ελιές!!!
Κάτι τέτοιες ώρες αναρρωτιέμαι τι κακό έχουμε κάνει στα παιδιά μας που τα έχουμε ξεκόψει από την φύση!!!
Τι ανεπανόρθωτη ζημιά έχουμε κάνει, που έχουμε στερήσει και από τους εαυτούς μας, αλλά πολύ περισσότερο από τα παιδιά μας την επαφή με το χώμα, με τα δέντρα, με την εξοχή, με την φύση ολάκερη, ακόμη και με τα ζουζούνια της!!!!!!!!!

Τα παιδιά έκαναν σαν παλαβά!!!!

Δεν αστειεύομαι, κυριολεκτώ!!!!

Πραγματικά δεν ξέραν σε πιο δέντρο να πρωτοπάνε!!!!

Νόμιζαν ότι κάποιος θα τα έπαιρνε και ξαφνικά θα βρί
σκονταν μέσα σε μια ξερή αίθουσα σχολείου, στις ακόμη πιο ξερές καρέκλες τους ή στην καλύτερη περίπτωση στην τσιμεντένια αυλή του σχολείου τους!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αλλά αντί για λόγια καλύτερα απολαύστε τις φωτογραφίες που τράβηξα στην διάρκεια της ... "μάχης" με τα δέντρα!!!!!

Η κακομοίρα η ελιά, δέκα χέρια πάνω σε μία!!!!!

Η ώρα του κολατσιού (ψωμάκι, ελίτσες και ... ντολμαδάκια!!!!!)


Και εδώ πια βλέπεις τι παιδιά μεγαλώνουμε!!!!
Αρκετά ειδικά από τα μικρά, έβγαλαν τις πίτσες, τις τυρόπιτες, τα κρουασάν και αρνήθηκαν να φάνε ελιές, ψωμί και φυσικά ντολμαδάκια, γιατί .... δεν τους άρεσαν!!!!!

Και όλα αυτά χωρίς φυσικά να δοκιμάσουν!!!!

Οι κυρίες πολύ ευγενικές
μας είχαν ετοιμάσει αυτό το κολατσιό για να δοκιμάσουν τα παιδιά παραδοσιακές γεύσεις, μια και η περιοχή φημίζεται για ελιές και λάδι!!!! Και φυσικά η κυρία Μαριάννα που μας περιποιήθηκε , φημίζεται για τα περίφημα αμπελόφυλλά της και φυσικά για τα ντολμαδάκια που παράγει!!!!!!!!
Ναι καλά ακούσατε!!!!!

Αν ποτέ βρεθείτε στην περιοχή ψάξτε για τα περίφημα ντολμαδάκια και αμπελόφυλλα της κυρίας Μαριάννας!!!!!
Θα με θυμηθείτε!!!!!
Περάσαμε υ π έ ρ ο χ α !!!!!!



Αφού μαζέψαμε τις ελιές και φάγαμε κολατσιό, πήγαμε εκεί που γίνονται οι ελιές! Πλύθηκαν, μπήκαν στα βάζα και μας έδειξε η κυρία Μαριάννα πως γίνονται οι ξιδάτες και οι σταφιδωτές ελιές! Μπήκαν και τα καπάκια στο ειδικό μηχάνημα !

Μας έδωσε οδηγίες και δυο βάζα από τις ελιές που μαζέψαμε για να τα πάρουμε μαζί μας στο σχολείο και να συνεχίσουμε την διαδικασία φτιαξίματος!!!!!!
Τύφλα να 'χουν οι παραγωγοί ελιάς, θα τους φάμε την δουλειά!!!
Ετσι και ξεχάσω στο τρέξιμο της μέρας τις ελιές, φροντίζουν να μου το θυμίζουν : "Κυρία, νερό δεν αλλάξαμε στις ελιές μας!!!!!!"
Στην συνέχεια πήγαμε στο ελαιοτριβείο και είδαμε πώς βγαίνει το λάδι!!!!!

Πλάκα είχαν τα μικρά: "Καλά κυρία, τόσο λίγο τρέχει;"

Δεν ξέρω τι περίμεναν να δουν, καμμιά μαγική βρύση που θα τρέχει λάδι όπως το νερό στην βρύση;;; Τι να πω!!!!!

Πάντως εντυπωσιάστηκαν και ζήτησαν να ξαναπάμε!!!!

Υποσχέθηκα να τους ξαναπάω την άνοιξη στο παραδοσιακό ζυμωτήριο για να κάνουμε ψωμί και να το ψήσουμε στον φούρνο με τα ξύλα!!!!!!


Σε επόμενη ανάρτηση μου θα σας δείξω φωτογραφίες από το υπέροχο παραδοσιακό σπίτι όπου στεγάζεται ο συνεταιρισμός γυναικών του χωριού "οι Γωνιάτισσες"!!!!! ΄Ενα υπέροχο σπίτι με μοναδικά εκθέματα και με το μεράκι των γυναικών της περιοχής!!!!

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Για να μην ξεχνάμε!!!!!

Κι όμως ξεχνάμε....

Κι όμως ξεχάσαμε.....

Κι όμως έχουμε αποκτήσει επιλεκτική μνήμη.....

Κι όμως θέλουμε να θυμόμαστε μόνο ... ότι θέλουμε.....

Κι όμως θέλουμε να διδάσκουμε μόνο ότι μας αρέσει....

Κι όμως μιλάμε στα παιδιά μας μόνο για ότι συμφωνεί με τα δικά μας "πιστεύω"....

Κι όμως επιλέγουμε για ποιους "ήρωες" θα μιλήσουμε στα παιδιά μας....

Κι όμως υπάρχουν παιδιά που δεν ξέρουν τι ήταν το Πολυτεχνείο....

Κι όμως πολλοί λένε και γιατί να μιλήσω, τι ήταν το Πολυτεχνείο.....

Μια χούφτα παιδιά με .... τα μυαλά πάνω απ΄το κεφάλι.....

Κι όμως .....

Κι όμως υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα......

Θα υπάρχουν όσο οι υπόλοιποι αρνούμαστε να τους ξεχάσουμε.....

Όσο οι υπόλοιποι θυμόμαστε και θυμίζουμε στα παιδιά μας ότι υπήρχαν κάποιοι νέοι που μπορεί να μην πολέμησαν με τους Τούρκους, τους Γερμανούς, τους Ιταλούς ή τους Βούλγαρους, αλλά αγωνίστηκαν για να έχουμε εμείς σήμερα το δικαίωμα να επιλέγουμε.....

Να επιλέγουμε τους ήρωές μας, να επιλέγουμε τις ιστορίες μας, να επιλέγουμε και να διαλέγουμε τι θα διδάξουμε, να επιλέγουμε ......

Κι όμως υπήρξαν κάποια παιδιά που μπορεί να μην ήταν ήρωες, ήταν όμως αγωνιστές....
Αγωνιστές για τα ιδανικά τους, αγωνιστές για την παιδεία τους, αγωνιστές για την δουλειά τους, αγωνιστές για την ελευθερία τους .....

Για να μπορώ εγώ, εσύ και ο διπλανός μας να διαλέγει, να επιλέγει, να κυκλοφορεί, να διαβάζει, να γράφει, να μιλάει.....
Κι ας το έχει ξεχάσει αυτό ο .... διπλανός μου!!!!

Το κακό σε όλη αυτή την ιστορία είναι αν αυτός που τα έχει ξεχάσει όλα αυτά τυχαίνει να είναι και ...... δάσκαλος!.........

http://vod.sch.gr/video/view/557.html ( Ένα βίντεο για να τον βοηθήσουμε να θυμηθεί...., με απλά λόγια όπως χρειάζεται να μιλάμε σε μικρά παιδιά....)




Για τα παιδιά μας.... για τα παιδιά που πληγώνουμε καθημερινά με τις πράξεις μας.....