Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Καλό τριήμερο!!!!!




Κ Α Λ Η Α Π Ο Κ Ρ Ι Α
(αν δεν έβαζα αποκριάτικο θα έσκαγα!!!!!)


Αγαπημένοι μου φίλοι τέρμα τ΄αστεία!!!!
Από Δευτέρα, Καθαρή σύμφωνα με το έθιμο, μπαίνουμε σε μια άλλη φάση!!!
Αυτή της προετοιμασίας για το Πάσχα!!!

Ότι φάγαμε φάγαμε λοιπόν τέλος τώρα!!!
Είναι μια καλή ευκαιρία να αποτοξινώσουμε και τον οργανισμό μας!!!

Αλήθεια ξέρετε γιατί την λένε Καθαρή Δευτέρα!!!
Μήπως ξέρει κανείς γιατί τα λένε κούλουμα;
(καλά δεν βάζω διαγώνισμα, μια απλή ερώτηση έκανα
αμέσως να μουτρώσετε!!!)


Ετοιμάζομαι να φύγω ταξίδι και δεν μπορούσα να μην σας πω ένα γεια!!!
Θα επιστρέψω την..... Καθαρά Τρίτη (δεν θέλω κακίες πήρα κανονική άδεια!!! έχω να πάρω τέτοιου είδους άδεια από το 1998!!!!!)
Θα πάω να δω την μεγάλη μου την κόρη που σπουδάζει στην Κέρκυρα!!!
Θα σας φέρω και φωτογραφίες από το ταξίδι !!!

Εύχομαι σε όλους καλό τριήμερο
καλά να περάσετε όπου κι αν πάτε

και με το καλό να επιστρέψουμε όλοι !!!


ΚΑΛΗ ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
ΚΑΛΑ ΚΟΥΛΟΥΜΑ
(προσοχή στα σαρακοστιανά!!!)

ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΑΕΤΟΠΕΤΑΓΜΑ!!!!!
(με ούριο άνεμο)
Και προσεκτικοί!!!!

Κ Α Λ Η Σ Α Ρ Α Κ Ο Σ Τ Η

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

ΞΑΦΝΙΚΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ!!!

Αγαπημένοι μου φίλοι,
εχθές το βράδυ και αφού διάβασα τα blog κάποιων φίλων (πεντανόστιμη και busy bee) διαπίστωσα ότι χάθηκαν 8 αναγνώστες από την λίστα των αναγνωστών μου!!!!!
Να ενημερώσω προς αποφυγή παρεξηγήσεων ότι το γεγονός αυτό δεν οφείλετε σ' εμένα,δεν είχα κανένα λόγο να διαγράψω κανένα φυσικά, αλλά είναι ένα πρόβλημα που οφείλετε στην Google !!!
Διαπιστώθηκαν ομαδικές διαγραφές από τις λίστες αναγνωστών!!!!
Είπα και γω βαρεθήκαμε ο ένας τον άλλο και αρχίσαμε να την κάνουμε;;;
Η μαμά Βίκυ μάλλον το κατάλαβε έγκαιρα και είδα ότι πρωί πρωί ξαναλθε!! Να΄σαι καλά Βικούλα!!!
Τώρα πρέπει να ελέγξω τις λίστες που ήμουν και γω αναγνώστρια για να δω αν με διέγραψαν από κάπου!!!

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

του avatar μου το story (Νο 2)

Είναι τόσο μεγάλη η ... ιστορία μου που επανήλθα με δεύτερο μέρος !!!
Σας το ΄πα δεν είμαι καλή στις εκθέσεις !!
Και στο σχολείο μονίμως εκτός θέματος έβγαινα, έτσι λοιπόν κι εδώ!!!
Έπρεπε να γράψω για το όνομα του blog μου και για την εικόνα που βγαίνει στο προφίλ μου!!!
Επανήλθα λοιπόν δριμύτερη να διορθώσω ή καλύτερα να συμπληρώσω!!
Λοιπόν έχουμε και λέμε:

" Το όνομα του blog μου είναι απλά .... ο τίτλος της πρώτης μου ανάρτησης . Η πρόταση συνεχίζεται "Σαν βγεις στον πηγαιμό ... για το σχολείο". Σαν σκέψη αρχικά ήταν να κάνω ένα blog με θέματα που αφορούσαν κυρίως την δουλειά μου!! Όμως τελικά μόνο έτσι δεν εξελίχθηκε!!! Επίσης μου άρεσε σαν τίτλος γιατί αφήνει να εννοηθεί το ταξίδι που ακολουθεί και που τελικά αποδεικνύεται πολύ μεγάλο......γιατί δεν ξέρεις που θα σε βγάλει και που θα σε ταξιδέψει......
(από μικρή είχα αδυναμία στον Καβάφη!!)

Όσο για το avatar μου (δηλαδή την εικόνα που έχω στο προφίλ μου) όταν την επέλεξα ήταν λίγο διαφορετική! Ήταν περίπου η ίδια με τώρα, μόνο που ήταν ζωγραφιά! Αντικαταστάθηκε με την πιο live έκδοσή της πριν από λίγο χρονικό διάστημα!!! Είναι δύο χέρια που κρατάνε τη γη!! Μάλλον με έπιασαν οι οικολογικές μου ανησυχίες όταν το επέλεξα!!!!!!!!!!!! Έψαχνα να βρω μια εικόνα με κάποιο μήνυμα , όχι κάτι τυχαίο!!! Κατέληξα σ΄αυτήν γιατί τότε ετοιμαζόμουν για ένα πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης !!!
Επίσης πάντα πίστευα και πιστεύω, ότι πρέπει να πάρουμε την τύχη του πλανήτη που καταστρέφουμε καθημερινά , επιτέλους στα χέρια μας!!!(τώρα μ' επιασαν τα σοβαρά μου!!!)
Δεν μπορεί και δεν πρέπει να τα περιμένουμε όλα από τους άλλους!!!
θα μου πείτε (και πολύ δίκιο θα΄χετε), ότι αυτό που εμείς κάνουμε ή μπορούμε να κάνουμε, είναι πολύ λίγο και πολύ μικρό για να αντιστρέψει το κακό που ήδη έχει γίνει!!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, όμως επειδή από την φύση μου είμαι άτομο που δεν τα παρατάω εύκολα, πιστεύω ότι καθένας μας πρέπει να πιστέψει ότι αυτό που
κάνει, είναι μεγάλο και σπουδαίο και συμβάλλει ουσιαστικά στην βελτίωση της κατάστασης του πλανήτη μας!!
(στο τέλος δεν θα΄χουμε που να μετοικίσουμε!!!)


Έτσι λοιπόν κατέληξα σ΄αυτήν εδώ την εικόνα!!!
Ελπίζω να σας αρέσει!!!

του avatar μου το story (συνέχεια)

Αλήθεια "τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;"
Ότι γυρεύει και η marian στην blogοσφαιρα θα απαντούσα εγώ.
Πριν από μερικές μέρες μια καλή φίλη η venceremos με κάλεσε σε ένα προτότυπο ομολογουμένως blogoπαιχνίδι.
Πώς βρέθηκα στην blogoσφαιρα και πώς επέλεξα το όνομα μου!!!!
'Ελα μου ντε!!!
Διαβάζοντας και μια άλλη καλή φίλη , που ήταν καλεσμένη στο ίδιο παιχνίδι, την Θαλασσινή, που μας είπε πως επέλεξε το όνομά της, αναρωτήθηκα και τώρα τι γράφουνε!!!
Συγγραφικό ταλέντο δεν έχω σίγουρα, το έχω αποδεχθεί από τότε που πήγαινα δευτέρα γυμνασίου και πήρα το περιβόητο 11αρι στην έκθεση!!!(το 'χουν μάθει και οι κόρες μου και με δουλεύουν, καθότι και οι δύο είναι αστέρια στο γράψιμο!!!! Κατά τα άλλα ήμουν πολύ καλή μαθήτρια!!!)
Αφού λοιπόν δεν έχω να παραθέσω καμμιά συγκλονιστική ιστορία, τότε τι να σας περιγράψω;
Λοιπόν το αποφάσισα!!!
Θα σας πω την πεζή ιστορία του blog μου!!!!!!!!!!!!!
Λάβετε θέσεις λοιπόν!!!!(σιγά μην σπρώχνεστε!!!)

"Μια ωραία λοιπόν πρωία ήρθε με τα μαιλ του σχολείου και ένα, που καλούσε όλους τους δασκάλους που ενδιαφέρονται να καταθέσουν αίτηση για το Β΄επίπεδο επιμόρφωσης στις τεχνολογίες και στην χρήση των ΤΠΕ στην σχολική πράξη!!!
Σαν καλό παιδί λοιπόν και αφού έχω ήδη ολοκληρώσει τον Α΄κύκλο επιμόρφωσης επιτυχώς (όχι παίζουμε!!!) και σαν παιδί της σύγχρονης εποχής (άσχετα από την ηλικία μου θεωρώ τον εαυτό μου νεώτατο, ίσως επειδή συναναστρέφομαι με παιδιά καθημερινά!!! Ο άντρας μου γκρινιάζει διαρκώς ότι πρέπει να ήρεμήσω κάποια στιγμή γιατί δεν είμαι πλέον είκοσι χρονών!!!! Όχι ότι είμαι πολύ παραπάνω Καταβάθος όμως με καμαρώνει και το ξέρω!!!), έσπευσα να συμπληρώσω από τους πρώτους την αντίστοιχη αίτηση (μην χάσω!!!)
Μπήκα λοιπόν στην κλήρωση για μια θέση στον ήλιο...
. sorry, στην επιμόρφωση ήθελα να πω!!! Κληρώθηκα αισίως όχι στην πρώτη μου επιλογή, αλλά στην δεύτερη !!(όχι ότι είχα πολλές , τρεις ήταν όλες κι όλες!!!)
Μες στην χαρά λοιπόν, μια και η τεχνολογία (όχι να το παινευτώ!!!) είναι από τα δυνατά μου σημεία (μετριοφροσύνη ε!!!) , πήρα τα φλασάκια μου, πήρα τα τετράδιά μου και τα μολύβια μου και ξεκίνησα για την περίφημη αυτή επιμόρφωση (Β΄επιπέδου, όχι Α΄παρακαλώ, να μην το ξεχνάμε αυτό, έχει σημασία!!).
Πήρα και την κολλητή μου αγκαζέ (για να δεις τι τραβάνε οι φίλες όταν οι φιλενάδες τους έχουν βίτσια!), και μέσα στο κατακαλόκαιρο (τέλη Μαϊου με μέσα Ι
ουλίου θα διαρκούσε το πρόγραμμα!!! Καλά ακούσατε!!! Μόνο που δεν με χώρισε ο άντρας μου όταν το΄μαθε!!!) ξεκινήσαμε να βρούμε το κέντρο επιμόρφωσης.....
Τα μαθήματα ξεκίνησαν και εμείς καιγόμασταν στον καύσωνα και στο λιοπύρι, όμως εκεί απτόητοι, να παλεύουμε με τα μηχανήματα (που τα΄χαν παίξει από την ζέστη!!), να ιδρώνουμε να ξεϊδρώνουμε αλλά εκεί!!!
Ξέχασα να σας πω ότι οι ώρες των μαθημάτων ήταν καθημερινά τρίωρα αρχικά και τετράωρα αργότερα , μπας και καταφέρναμε να φύγουμε διακοπές λίγο νωρίτερα!(τελικά αντί για τις 18 Ιουλίου, καταφέραμε να φύγουμε στις 2 Ιουλίου!!!!!!!!!) Και μάλιστα ώρες βάρβαρες, 3:00-7:00 ή 6:00-10:00!!!!!!
Παρ΄ολα αυτά "νενικήκαμεν"!!!!!!!!!!!!!!!
Στην διάρκεια λοιπόν αυτής της επιμόρφωσης , και μιας και είχαμε επιμορφωτές αστέρια, στην κυριολεξία, (Γρηγόρη και Άρη σας ευχαριστούμε πολύ!!!),
μάθαμε τι εστί blog!! (όπως λέμε τι εστί βερίκοκκο!!)!!
Έφτιαξα λοιπόν το πρώτο (και τελευταίο μάλλον!!!) μου blog , στο οποίο αρχικά δεν ήξερα τι να αναρτήσω!!
Και όπως ίσως έχετε δει , από τις πρώτες δοκιμές μου ήταν κάτι που διάβασα και μου άρεσε, φωτογραφίες που τράβηξα το καλοκαίρι !!!
Κάποια στιγμή το παράτησα!! Κάποια στιγμή το ξανάπιασα , κάποια στιγμή το ξαναπαράτησα μέχρι που άρχισα να γνωρίζω δειλά δειλά όλους εσάς!!!!
Και από τότε δεν ξεκολλάω από δω καθημερινά!!!
Έχει γίνει μέρος της καθημερινής μου ζωής!!!
Όλοι εσείς έχετε γίνει μέρος της καθημερινής μου ζωής!! Αν δεν περάσω κάθε μέρα από όλους σας να πω μια καλησπέρα (καλημέρα σπάνια γιατί είμαι στο τρέξιμο!!!) νομίζω ότι κάτι δεν έχω κάνει!!!!!

Τώρα όσο για το όνομα marian , τίποτε το ιδιαίτερο!!
Απλά με ένα θη στο τέλος γίνεται το πραγματικό μου όνομα!!! (Μην γελάτε!!!Σας ακούω!! Δεν με λένε ούτε Μελισσάνθη-θα το προτιμούσα- , ούτε Αφροξυλάνθη-όπως με φωνάζαν παλιά οι συμμαθητές μου για να με πειράξουν!!!)
Τέλος πάντων ύστερα από τόσα χρόνια το συνήθισα!!
Αυτή λοιπόν ήταν η μικρή μου ιστορία (μάλλον μεγάλη μου βγήκε!!!)
Ετσι γεννήθηκε το blog μου και έτσι βαφτίστηκε!!!


Με την σειρά μου θα ήθελα να ακολουθήσω το παράδειγμα της venceremos και να καλέσω για παιχνίδι:

και φυσικά όποιον από τους φίλους μας θέλει να παίξει είναι ευπρόσδεκτος!!! Έτσι για να γνωρίσουμε όπως λέει και η venceremos τον άνθρωπο της διπλανής σελίδας!!!
περιμένω λοιπόν!!!!!


καλό αποκριάτικο Σαββατοκύριακο!!!!!

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

τέλος δεν έχει ή αγάπη.....



- Τέλος,λοιπόν,Σπύρο!λέει ο Αλέξης με βραχνή φωνή από την συγκίνηση.
Τον κοιτάζει έκπληκ
τος ο Σπύρος.
- Τέλος; Δεν υπάρχει τέλος,Αλέξη.
Τέλος δεν έχει η αγάπη.
Είμαστε δεμένοι μεταξύ μας.
-Χωρίς να το καταλάβουμε δώσαμε τα χέρια.
Και τα χέρια ενώθηκαν.

Εκείνη τ
η στιγμή μπήκε ο Φώτης.
Τους κοίταξε έτσ
ι όπως ήταν.
Είχε κι αυτός μια θλίψη στο πρόσωπο.

- Παιδιά, είπε, τέλος.
Προχώρησε στον πίνακα,πήρε την κιμωλία και έγραψε:Τέλος.

Τότε προχώρησε ο Σπύρος, πήγε κι αυτός σ
τον πίνακα.
Πήρε μια άλλη κιμωλία και πλάι στη λέξη τέλος έβαλε ένα ερωτηματικό και είπε σοβαρά:
- ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΛΟΣ, ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΕΛΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ...
(Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη)

Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα , ε και;;;
Αλήθεια χρειαζόμαστε ειδική μέρα για να γιορτάσουμε την αγάπη; Χρειαζόμαστε γιορτή επώνυμη για να πούμε στον άνθρωπό μας πόσο τον αγαπάμε και πόσο απαραίτητη μας είναι η παρουσία του;
Πρέπει ο Φλεβάρης να πάει 14 για να πω στα παιδιά μου πόσο τα αγαπώ και πως θα είμαι δίπλα τους πάντα, όποτε κι αν με χρειαστούν;
Δηλαδή εγώ σήμερα που είναι Σάββατο και δεν θα δω τα παιδάκια μου στο σχολείο , δεν μπορώ να τους πω την Δευτέρα πόσο πολύ τα αγαπώ;

Οι γονείς μας, ο σύντροφός μας, τα παιδιά μας , οι φίλοι μας, οι δικοί μας άνθρωποι περιμένουν σήμερα να τους πούμε
¨Σ΄ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ";
Κι αν το ξεχάσω δεν μπορώ να το κάνω αύριο;
Φυσικά και έχετε καταλάβει όλοι τι ακριβώς εννοώ.
Δεν έχει σημασία η μέρα, η ώρα, ο χρόνος,η στιγμή....
Κάθε στιγμή είναι κατάλληλη να
πούμε αυτό που πραγματικά αισθανόμαστε,αυτό που πραγματικά βγαίνει απ΄την καρδιά μας...
Μια σκέψη, μια κίνηση , ένα χάδι, ένα φιλί, ένας καλός λόγος, μία συγγνώμη είναι αρκετά για να δείξουν σε κάποιον πως αισθανόμαστε γι΄αυτόν!
Η πραγματική αγάπη δεν έχει χρόνο, δεν έχει ώρα, είναι πάντα και παντού!!!

Είναι μέσα μας, είναι γύρω μας, είναι στη σχέση με το
ν συνάνθρωπο, είναι στην καθημερινή κουβέντα μας.....
Το απόσπασμα παραπάνω , αλλά και το βιβλίο στο οποίο περιέχεται, δεν έχει σχέση με την ημέρα την σημερινή, κι όμως νομίζ
ω ότι εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την απεραντοσύνη της αγάπης....
ΤΕΛΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Η ΑΓΑΠΗ......
Πόσο πιο χαρούμενοι, ευτυχισμένοι, και ανθρώπινοι θα ήμασταν αν ποτίζαμε την καθημερινότητά μας με την αγάπη...
Πριν από καιρό θυμάμαι έκανα μια ανάρτηση με κάτι που ίσως πολλοί από σας θα το θεώρησαν άκαιρο τότε.Ήταν ο ύμνος της αγάπης, του Αποστόλου Παύλου.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει τίποτα που να περιγράφει την αγάπη τόσο απόλυτα, τόσο μοναδικά όσο αυτός ο ύμνος!

Θυμάμαι ότι το διάστημα εκείνο μου τριγύριζε διαρκώς στο μυαλό και ήθελα να το μοιραστώ!!!

Για να μην κατακρίνουμε όμως αυτούς στους οποίους αρέσει αυτή η γιορτή , ας δεχτούμε ότι σήμερα γιορτάζει ο έρωτας!!!
Γιορτάζουν όλοι οι ερωτευμένοι του κόσμου!!
Να΄ναι καλά λοιπόν κι ευτυχισμένοι με το ταίρι τους!
Κι όταν φύγει ο έρωτας και το πάθος και μείνει η γλύκα της αγάπης εύχομαι να ΄ναι εκεί και να γιορτάζουν κάθε μέρα την αγάπη αυτή.....

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ λοιπόν
Να΄στε πάντα ερωτευμένοι, αγαπημένοι και να αγαπάτε όλον τον κόσμο γύρω σας!!!!