Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Μια φορά κι έναν καιρό....

"Η μοίρα των βιβλίων είναι γραμμένη στ' άστρα"


Ρωτούν συχνά οι μεγάλοι τι θ' απογίνουν τα βιβλία όταν τα παιδιά θα πάψουν να τα διαβάζουν. Μια απάντηση μπορεί να είναι αυτή:

"Θα τα φορτώσουμε όλα σ' ένα τεράστιο διαστημόπλοιο και θα τα στείλουμε στ' άστρα!"

Ωωω!

Τα βιβλία μοιάζουν στ' αλήθεια με άστρα στον νυχτερινό ουρανό. Είναι τόσα πολλά, που δεν μπορούμε να τα μετρήσουμε και συχνά είναι τόσο μακριά μας, που μας φαίνεται ακατόρθωτο να τα φτάσουμε. Σκεφτείτε ωστόσο τι σκοτάδι θα είχαμε, αν κάποια μέρα όλα τα βιβλία, αυτοί οι κομήτες στο σύμπαν του νου μας, εξαφανίζονται κι έπαυαν να μας δίνουν εκείνη την απεριόριστη ενέργεια της ανθρώπινης γνώσης και φαντασίας...

Τι φοβερό!

Μήπως λέει κανένας ότι τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν μια τέτοια ιστορία επιστημονικής φαντασίας; Πολύ καλά λοιπόν, θα γυρίσω στη γη και θ' αφήσω τον εαυτό μου να θυμηθεί τα βιβλία της παιδικής μου ηλικίας. Αυτό μου ήρθε άλλωστε στο νου, καθώς κοίταζα τη Μεγάλη 'Αρκτο, τον αστερισμό που εμείς στη Σλοβακία τον ονομάζουμε "Μεγάλο Κάρο". Και το σκέφτηκα επειδή τα πολυτιμότερα βιβλία ήρθαν σε μένα πάνω σ' ένα κάρο... Δηλαδή όχι πρώτα σε μένα, μα στη μητέρα μου. Ήταν τον καιρό του πολέμου.

Στεκόταν στην άκρη του δρόμου μια μέρα, όταν ένα κάρο έφθασε με θόρυβο - μια καρότσα για σανό γεμάτη βιβλία ως απάνω που την έσερναν άλογα. Ο καροτσιέρης είπε στη μητέρα μου ότι μετέφερε τα βιβλία από τη βιβλιοθήκη της πόλης σε κάποιο μέρος ασφαλές, για να μην καταστραφούν.

Την εποχή εκείνη η μητέρα μου ήταν ένα μικρό κορίτσι που αγαπούσε το διάβασμα και, στη θέα εκείνης της θάλασσας από βιβλία, τα μάτια της άστραψαν σαν άστρα. Ως τότε, τα κάρα που είχε δει ήταν γεμάτα μόνο με σανό, άχυρο ή κοπριά. Ένα κάρο γεμάτο βιβλία ήταν για κείνη κάτι παραμυθένιο. Πήρε λοιπόν το θάρρος και ρώτησε: "Σας παρακαλώ, μπορείτε να μου δώσετε έστω κι ένα μόνο βιβλίο απ' αυτή τη στοίβα;".

Ο άνθρωπος χαμογέλασε, της έγνεψε ναι, κατέβηκε από το κάρο και ξέλυσε τη μια πλευρά, λέγοντας: "Μπορείς να πάρεις στο σπίτι σου όσα πέσουν κάτω!"

Τα βιβλία ξεχύθηκαν με θόρυβο στο σκονισμένο δρόμο και σε λίγο το παράξενο εκείνο κάρο χάθηκε σε μια στροφή. Η μητέρα μου τα μάζεψε με λαχτάρα, νιώθοντας την καρδιά της να χτυπάει δυνατά. Όταν τίναξε από πάνω τους τη σκόνη, ανακάλυψε ότι ανάμεσά τους βρισκόταν κατά τύχη μια πλήρης σειρά με τα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν 'Αντερσεν. Μέσα στους πέντε τόμους με τα διαφορετικά χρώματα στα εξώφυλλα δεν υπήρχε ούτε μια εικόνα, όμως με τρόπο θαυμαστό τα βιβλία εκείνα φώτιζαν τις νύχτες που τις φοβόταν τόσο η μητέρα μου. Κι αυτό επειδή είχε χάσει τη μητέρα της στον πόλεμο. Όταν διάβαζε κείνες τις ιστορίες τα βράδια, κάθε μια τής έδινε και μια μικρή αχτίδα ελπίδας και με μια σιωπηλή εικόνα στην καρδιά, που τη ζωγράφιζαν τα μισόκλειστα βλέφαρά της, μπορούσε ήρεμα ν' αποκοιμηθεί, έστω και για λίγο...

Τα χρόνια πέρασαν και τα βιβλία εκείνα έφτασαν ως εμένα. Τα κουβαλούσα πάντα μαζί μου στους σκονισμένους δρόμους της δικής μου ζωής. Για ποια σκόνη μιλώ, θα με ρωτήσετε.

Μμμ…

Ίσως είχα κατά νου την αστερόσκονη που πέφτει στα μάτια μας, όταν καθόμαστε σε μια καρέκλα και διαβάζουμε κάποια νύχτα σκοτεινή. Αν, δηλαδή, διαβάζουμε κάποιο βιβλίο. Γιατί βέβαια μπορούμε να διαβάζουμε πολλών λογιών πράγματα: Ένα ανθρώπινο πρόσωπο, τις γραμμές στην παλάμη μας, τ' άστρα...

Τ' άστρα είναι βιβλία στο νυχτερινό ουρανό και φωτίζουν το σκοτάδι. Όποτε αναρωτιέμαι αν αξίζει να γράψω ένα ακόμη βιβλίο, κοιτάζω τον ουρανό και λέω στον εαυτό μου ότι το σύμπαν είναι όντως απέραντο και σίγουρα υπάρχει ακόμα χώρος για το μικρό μου αστέρι.


Jan Uliciansky


Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου


(το κείμενο είναι το μήνυμα για την παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου το 2006!!

Το φετινό μήνυμα θα σας το παραθέσω παρακάτω!!!

Θα αναρρωτιέστε ίσως γιατί δεν εβαλα το φετινό μήνυμα από την αρχή !!!!

Το παραπάνω μήνυμα όταν το πρωτοδιάβασα μου άρεσε τόσο πολύ και μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση, με ταξίδεψε τόσο μαγικά που νομίζω ότι κάθε άλλο μετά απ΄αυτό, είναι πολύ απλό!!!!!

Ο συντάκτης του κειμένου είναι Σλοβάκος συγγραφέας, μιας και το 2006 ήταν τιμώμενη χώρα η Σλοβακία

Παρακάτω σας παραθέτω και το φετεινό μήνυμα!!!!

Φέτος τιμώμενη χώρα είναι η Αίγυπτος!!)


ΕΙΜΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ

Είμαι ο κόσμος κι ο κόσμος είμαι εγώ,
με τα βιβλία είμαι ό,τι επιθυμώ!
Λέξεις κι εικόνες, μύθοι και ποιήματα,
στη Γη με περπατάνε δίχως βήματα.
Τη χώρα που ‘χει το κρυμμένο θησαυρό,
τα λυχνάρια, τα χαλιά τα μαγικά
τα τζίνια, τα φαντάσματα, τα ξωτικά
στις Σεχραζάντ τα παραμύθια θα τα βρω!
Με τις σελίδες του βιβλίου φτερουγίζω,
στο χώρο και στο χρόνο ταξιδεύω
κι ενώ απ’ όπου είμαι δε σαλεύω,
φανταστικές στεριές και θάλασσες διασχίζω!
Κι όσο πιο πολύ διαβάζω,
τόσο νιώθω μια χαρά,
που ποτέ δεν την αλλάζω.
Βιβλίο μου είσαι τέλεια συντροφιά!

Απόδοση: Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου

Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου εορτάζεται στις 2 Απριλίου, ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν ΄Αντερσεν. Τον εορτασμό τον καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People - ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της IBBY ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονιστεί η αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρυνθεί η διεθνής συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.

Καλές αναγνώσεις λοιπόν, είτε είστε παιδάκια είτε αισθάνεστε παιδιά!!!

Το να διαβάζεις είναι κάτι μαγικό, ονειρεμένο, σε ταξιδεύει, σε πάει σε χώρες μακρινές, μαγικές, φανταστικές.....

Αφεθείτε λοιπόν στην μαγεία του κάθε ταξιδιού.....


Ποιο ήταν το αγαπημένο σας παιδικό βιβλίο;

Ποια ιστορία είναι αυτή που ακόμη και τώρα την θυμάστε;


ΠΟΛΛΕΣ ΓΛΥΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ και

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!!!!!

16 σχόλια:

ΕΛΕΝΑ είπε...

Παγκόσμια ημέρα Παιδικού βιβλίου σήμερα λοιπόν και νομίζω ότι όπως με "ταξίδευαν" τα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν όταν ήμουν μικρή, δεν έχω ξαναταξιδέψει.
Ισως ήταν και η ηλικία τότε, όταν είμαστε παιδιά είναι εύκολο και συναρπαστικό το ταξίδι, πάντως θυμάμαι ότι περίμενα πως και πως να πάρω δώρο ένα βιβλίο του!!
Καλό μήνα Marian μου, με γλυκά χαμόγελα:))

Maria B. είπε...

Μαριανάκι μου γλυκό μου ! είναι ακριβώς όπως τα λέει η αναρτησή σου !!! σ'ευχαριστούμε πολύ!

σε φιλώ γλυκά γλυκα !!!

mamastinkomotini είπε...

Καλή σου μέρα
Υπέροχη ανάρτηση

Maria Tzirita είπε...

Υπέροχη η ανάρτησή σου κορίτσι μου, μπράβο σου! Όλοι οι γονείς πρέπει να μάθουν τα παιδιά τους ν'αγαπούν το βιβλίο, κρύβει κόσμους μαγικούς και τίποτε άλλο δε μπορεί να συναγωνιστεί τη μαγεία αυτή! Πολλά καλά βιβλία λοιπόν, για όλες τις ηλικίες! Σε γλυκοφιλώ!

marian είπε...

΄Ελενά μου, πραγματικά τα ταξίδια των παιδικών μας χρόνων, με τα μαγικά παραμύθια του Άντερσεν δεν ξεχνιούνται... Το διαπίστωσα και σήμερα στο σχολείο που όταν ρώτησα τα παιδάκια μου για τον Άντερσεν, με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα όχι μόνο ότι τον ήξεραν,αλλά και ότι γνώριζαν πολλές από τις ιστορίες του!!!!!!
Και το λέω έτσι γιατί τα παιδάκια μου είναι μικρά (μόλις Β΄δημοτικού!!)
Και ξέρεις βιώματα αυτών των ηλικιών δεν ξεχνιούνται ευκολα!!!!

φιλιά πολλά!!!!
Καλό και χαμογελαστό μήνα να έχουμε:)

marian είπε...

Καλώς το Μαράκι!!!
Εγώ σας ευχαριστώ για την φιλία σας!!!
Να είσαι καλά καλή μου!!!

Καλό σου βραδάκι!!!

marian είπε...

καλό βράδυ και σε σένα γλυκιά μανούλα!!!
Χαίρομαι που σου άρεσε!!!
Απίθανη συντροφιά τα βιβλία!!!
Τι ταξίδια κάναμε μαζί τους από τα παιδικά μας χρόνια μέχρι και τώρα!!!

φιλιά πολλά!!!!
Καλό σου μήνα:)

marian είπε...

Γλυκιά μου Μαρία,
έτσι ακριβώς όπως τα λες είναι!!!!
Είναι πολύ σημαντικό να μάθουν οι γονείς στα παιδιά τους να διαβάζουν από μικρά!!!
΄Η σε κάποιες περιπτώσεις γονείς να μάθουν από τα παιδιά τους να διαβάζουν!!!!(Το΄χω δει να συμβαίνει κι αυτό!!!!)
Πραγματικά με ένα βιβλίο ταξιδεύεις σε χώρες μακρινές,σε τόπους μαγικούς, σε πολιτείες παραμυθένιες.....
φιλιά πολλά και γλυκές καληνύχτες!!!!!
καλό μήνα και σε σένα καλή μου!!!!

Aspa είπε...

Το δικό μου παιδικό αγαπημένο ήταν η Πίπη η Φακιδομύτη! Τώρα το διαβάζω στις μικρές μου…
Ωραία ανάρτηση!
Καλό μήνα!

venceremos είπε...

Καλημέρα Μαριάνθη.
εδω και πολλά χρόνια οι σκέψεις ειναι ατελείωτες και δεν μπορω να διαβάσω. κι αν ξεκινήσω κάτι θα το παρατήσω. ασε την κούρασση της κάθε μέρας.
όσο η ζωή με ξαφνιάζει έντονα με τα σκαμπανεβάσματά της, τα βιβλία ας περιμένουν....
πάντως ωραίο αφιέρωμα εχεις κάνει.
φιλιά καρυστινά

marian είπε...

Καλημέρα Ασπα!
Φοβερή η τρελλοκοτσιδού!!!
Τους αρέσει;
Πραγματικά είναι πολύ σημαντικό να θέλουν τα παιδιά να "ακούν" από τους μεγάλους!!!
φιλιά πολλά στις μικρές σου!!!
γλυκιά καλημέρα :)

marian είπε...

Καλημερα venceremos,
αυτό ακριβώς έλεγα προχθές στην Μαρία Τζιρίτα,πόσο θέλω να διαβάσω αλλά δεν προλαβαίνω και στεναχωριέμαι γι΄αυτό!!!
Το καλό στην υπόθεση είναι οτι εγώ τουλάχιστον βγάζω τ΄απωθημένο μου το καλοκαίρι!!!!!
φιλιά πολλά και καλημέρα!!!!:)

Thalassini είπε...

Marian μου , το όνειρό μου είναι να αποκτήσω κάποτε ένα όμορφο βιβλιοπωλείο με παραμυθένια ξύλινη διακόσμηση και γωνιά για τα παιδιά για διάβασμα και θεατρικό παιχνίδι και κατασκευές και και....
δεν μπορω χωρίς βιβλία και ειδικά στο τμήμα των παιδικών, χάνομαι πιο έυκολα χαχα!

φιλάκια!!

eirini είπε...

Marian μου τί όμορφη ανάρτηση, πραγματικά! Εντυπωσιάστηκα από το πρώτο απόσπασμα που έβαλες του Σλοβάκου συγραφέα! Πρώτη φορά το διάβασα και ήταν τόσο τρυφερό και όμορφο!
Τα βιβλία απότελούν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Με τα βιβλία μπορώ να ταξιδεύω μακρυά από τα προβλήματα της καθημερινότητας, να χάνομαι κάθε φορά σε ένα διαφορετικό κόσμο! Δεν είναι απίθανο αυτό; Τα βιβλία μας προσφέρουν τόσο σημαντικά πράγματα και οφείλουμε να μάθουμε στα παιδιά μας να τα αγαπούν εξίσου!

Καλησπέρα Marian μου!

marian είπε...

Θαλασσινή μου,
το όνειρό σου είναι ... ονειρεμένο!!!
Ξέρεις οτι έχω πει πολλες φορές ότι αν δεν έκανα την δουλειά που κάνω θα ήθελα να είχα ένα δικό μου παραδοσιακό βιβλιοπωλείο!!!
Αυτό είναι που με στεναχωρεί στην διαρκεια της χρονιάς,δεν έχω όσο χρόνο χρειάζομαι για να διαβάσω όσο θέλω!!!
Η αδυναμία μου η μεγάλη (μη γελάσεις),που την απέκτησα βέβαια λόγω δουλειάς είναι ... να διαβάζω πολλά παιδικά βιβλία!!!
Μπορεί να φαίνονται απλοϊκά αλλά μου αρέσουν αφάνταστα!!
(γιατί άραγε;;)

φιλάκια πολλά στα ροδομαγουλάκια της μπέμπας!!!:))

Λυγερή Βασιλείου είπε...

marian
Την καλημέρα μου πέρασα ν' αφήσω και την ευχή μου να είσαι πάντα καλά ,χαρούμενη και συντροφευμένη επί της ουσίας.
Να μοιραστείς μια όμορφη Πασχαλιά
με τους αγαπημένους σου
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr