Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

του avatar μου το story (συνέχεια)

Αλήθεια "τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;"
Ότι γυρεύει και η marian στην blogοσφαιρα θα απαντούσα εγώ.
Πριν από μερικές μέρες μια καλή φίλη η venceremos με κάλεσε σε ένα προτότυπο ομολογουμένως blogoπαιχνίδι.
Πώς βρέθηκα στην blogoσφαιρα και πώς επέλεξα το όνομα μου!!!!
'Ελα μου ντε!!!
Διαβάζοντας και μια άλλη καλή φίλη , που ήταν καλεσμένη στο ίδιο παιχνίδι, την Θαλασσινή, που μας είπε πως επέλεξε το όνομά της, αναρωτήθηκα και τώρα τι γράφουνε!!!
Συγγραφικό ταλέντο δεν έχω σίγουρα, το έχω αποδεχθεί από τότε που πήγαινα δευτέρα γυμνασίου και πήρα το περιβόητο 11αρι στην έκθεση!!!(το 'χουν μάθει και οι κόρες μου και με δουλεύουν, καθότι και οι δύο είναι αστέρια στο γράψιμο!!!! Κατά τα άλλα ήμουν πολύ καλή μαθήτρια!!!)
Αφού λοιπόν δεν έχω να παραθέσω καμμιά συγκλονιστική ιστορία, τότε τι να σας περιγράψω;
Λοιπόν το αποφάσισα!!!
Θα σας πω την πεζή ιστορία του blog μου!!!!!!!!!!!!!
Λάβετε θέσεις λοιπόν!!!!(σιγά μην σπρώχνεστε!!!)

"Μια ωραία λοιπόν πρωία ήρθε με τα μαιλ του σχολείου και ένα, που καλούσε όλους τους δασκάλους που ενδιαφέρονται να καταθέσουν αίτηση για το Β΄επίπεδο επιμόρφωσης στις τεχνολογίες και στην χρήση των ΤΠΕ στην σχολική πράξη!!!
Σαν καλό παιδί λοιπόν και αφού έχω ήδη ολοκληρώσει τον Α΄κύκλο επιμόρφωσης επιτυχώς (όχι παίζουμε!!!) και σαν παιδί της σύγχρονης εποχής (άσχετα από την ηλικία μου θεωρώ τον εαυτό μου νεώτατο, ίσως επειδή συναναστρέφομαι με παιδιά καθημερινά!!! Ο άντρας μου γκρινιάζει διαρκώς ότι πρέπει να ήρεμήσω κάποια στιγμή γιατί δεν είμαι πλέον είκοσι χρονών!!!! Όχι ότι είμαι πολύ παραπάνω Καταβάθος όμως με καμαρώνει και το ξέρω!!!), έσπευσα να συμπληρώσω από τους πρώτους την αντίστοιχη αίτηση (μην χάσω!!!)
Μπήκα λοιπόν στην κλήρωση για μια θέση στον ήλιο...
. sorry, στην επιμόρφωση ήθελα να πω!!! Κληρώθηκα αισίως όχι στην πρώτη μου επιλογή, αλλά στην δεύτερη !!(όχι ότι είχα πολλές , τρεις ήταν όλες κι όλες!!!)
Μες στην χαρά λοιπόν, μια και η τεχνολογία (όχι να το παινευτώ!!!) είναι από τα δυνατά μου σημεία (μετριοφροσύνη ε!!!) , πήρα τα φλασάκια μου, πήρα τα τετράδιά μου και τα μολύβια μου και ξεκίνησα για την περίφημη αυτή επιμόρφωση (Β΄επιπέδου, όχι Α΄παρακαλώ, να μην το ξεχνάμε αυτό, έχει σημασία!!).
Πήρα και την κολλητή μου αγκαζέ (για να δεις τι τραβάνε οι φίλες όταν οι φιλενάδες τους έχουν βίτσια!), και μέσα στο κατακαλόκαιρο (τέλη Μαϊου με μέσα Ι
ουλίου θα διαρκούσε το πρόγραμμα!!! Καλά ακούσατε!!! Μόνο που δεν με χώρισε ο άντρας μου όταν το΄μαθε!!!) ξεκινήσαμε να βρούμε το κέντρο επιμόρφωσης.....
Τα μαθήματα ξεκίνησαν και εμείς καιγόμασταν στον καύσωνα και στο λιοπύρι, όμως εκεί απτόητοι, να παλεύουμε με τα μηχανήματα (που τα΄χαν παίξει από την ζέστη!!), να ιδρώνουμε να ξεϊδρώνουμε αλλά εκεί!!!
Ξέχασα να σας πω ότι οι ώρες των μαθημάτων ήταν καθημερινά τρίωρα αρχικά και τετράωρα αργότερα , μπας και καταφέρναμε να φύγουμε διακοπές λίγο νωρίτερα!(τελικά αντί για τις 18 Ιουλίου, καταφέραμε να φύγουμε στις 2 Ιουλίου!!!!!!!!!) Και μάλιστα ώρες βάρβαρες, 3:00-7:00 ή 6:00-10:00!!!!!!
Παρ΄ολα αυτά "νενικήκαμεν"!!!!!!!!!!!!!!!
Στην διάρκεια λοιπόν αυτής της επιμόρφωσης , και μιας και είχαμε επιμορφωτές αστέρια, στην κυριολεξία, (Γρηγόρη και Άρη σας ευχαριστούμε πολύ!!!),
μάθαμε τι εστί blog!! (όπως λέμε τι εστί βερίκοκκο!!)!!
Έφτιαξα λοιπόν το πρώτο (και τελευταίο μάλλον!!!) μου blog , στο οποίο αρχικά δεν ήξερα τι να αναρτήσω!!
Και όπως ίσως έχετε δει , από τις πρώτες δοκιμές μου ήταν κάτι που διάβασα και μου άρεσε, φωτογραφίες που τράβηξα το καλοκαίρι !!!
Κάποια στιγμή το παράτησα!! Κάποια στιγμή το ξανάπιασα , κάποια στιγμή το ξαναπαράτησα μέχρι που άρχισα να γνωρίζω δειλά δειλά όλους εσάς!!!!
Και από τότε δεν ξεκολλάω από δω καθημερινά!!!
Έχει γίνει μέρος της καθημερινής μου ζωής!!!
Όλοι εσείς έχετε γίνει μέρος της καθημερινής μου ζωής!! Αν δεν περάσω κάθε μέρα από όλους σας να πω μια καλησπέρα (καλημέρα σπάνια γιατί είμαι στο τρέξιμο!!!) νομίζω ότι κάτι δεν έχω κάνει!!!!!

Τώρα όσο για το όνομα marian , τίποτε το ιδιαίτερο!!
Απλά με ένα θη στο τέλος γίνεται το πραγματικό μου όνομα!!! (Μην γελάτε!!!Σας ακούω!! Δεν με λένε ούτε Μελισσάνθη-θα το προτιμούσα- , ούτε Αφροξυλάνθη-όπως με φωνάζαν παλιά οι συμμαθητές μου για να με πειράξουν!!!)
Τέλος πάντων ύστερα από τόσα χρόνια το συνήθισα!!
Αυτή λοιπόν ήταν η μικρή μου ιστορία (μάλλον μεγάλη μου βγήκε!!!)
Ετσι γεννήθηκε το blog μου και έτσι βαφτίστηκε!!!


Με την σειρά μου θα ήθελα να ακολουθήσω το παράδειγμα της venceremos και να καλέσω για παιχνίδι:

και φυσικά όποιον από τους φίλους μας θέλει να παίξει είναι ευπρόσδεκτος!!! Έτσι για να γνωρίσουμε όπως λέει και η venceremos τον άνθρωπο της διπλανής σελίδας!!!
περιμένω λοιπόν!!!!!


καλό αποκριάτικο Σαββατοκύριακο!!!!!

8 σχόλια:

ΕΛΕΝΑ είπε...

Αααααα, μα εσύ καλή μου είσαι άξια συγχαρητηρίων.
Διότι το πήρες τόσο ζεστά το θέμα, ήσουν μια πολύ επιμελής μαθήτρια και φυσικά "έσκισες".
Ελπίζουμε για πολύ πολύ καιρό ακόμα να εξακολουθήσεις να είσαι το παρεάκι μας, τώρα που έχεις γίνει εξπέρ δηλαδή:)))
Το δικό μου avatar, το κοχυλάκι μου, συμβολίζει απλά την μεγάλη μου αγάπη για την θάλασσα.
Τους καλοκαιρινούς μήνες νοιώθω ότι "ζω", ειδικά δίπλα στην θάλασσα. Ακόμα και απλά να την βλέπω, νοιώθω απίστευτη ευχαρίστηση και γαλήνη.
Στην μπλογκόσφαιρα είμαι περίπου 2,5 χρόνια, ξεκινώντας από ένα ομαδικό μαγειρικό blog και καταλήγοντας στο blogaki που φτιάξαμε με την Μαρία, όπου εκεί νοιώθουμε πια σαν στο σπίτι μας και ελπίζουμε έτσι να νοιώθουν και όλοι οι φίλοι μας.
Την .... λόξα μου με τα pc και την τεχνολογία την είχα εξ απανέκαθεν, το ψαξα πολύ μόνη μου, με βοήθησαν πολύ και καλοί έμπειροι φίλοι bloggers,ήρθε και η Μαρία παρεούλα μου και έτσι γεννήθηκαν οι ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ!
Aυτάααααα!!!
Φιλάκια πολλά, καλό και όμορφο Σαββατοκύριακο:))

ΕΛΕΝΑ είπε...

Ξέχασα!!!
Εχεις ένα υπέροχο και ασυνήθιστο όνομα (όχι σαν το δικό μου που το μοιράζομαι με τις .... μισές Ελληνίδες και όχι μόνο, δεδομένου ότι είναι και διεθνές).
Γιατί δεν το χρησιμοποιείς ολόκληρο??
Εχω 3 (!!!) ξαδελφούλες Μαριανθούλες, και μικρή το πιστεύεις ότι ζήλευα που δεν με έλεγαν κι εμένα Μαριάνθη?? (στα μέρη μας - Λεωνίδιο Αρκαδίας όπου έχουν γεννηθεί οι γονείς μου, το όνομα Μαριάνθη είναι από τα πιο διαδεδομένα ξέρεις:)

venceremos είπε...

ωπ πρώτη πρώτη σε πετυχαίνω!!
μια χαρα μας τα έγραψες και μας τα είπες Μαριάνθη.
Και που να είχες συγγραφικό ταλέντο δηλαδη?
Δεν μας είπες τίποτα για το αβατάρ σου, που ειναι η φωτό στο προφίλ σου.
Αυτά τα δύο χέρια που κρατάνε...τι κρατάνε..??? και με τι κριτήρια το διάλεξες.
εμένα προσωπικά μου αρέσει η φωτό και το όνομα του μπλογκ σου.
σ ευχαριστώ πάρα πολύ για την ανταπόκρισή σου και σου ευχομαι να περάσεις πολύ πολύ όμορφα το Π>Σ>Κ>
φιλιά καρυστινά

marian είπε...

Είδες τελικά venceremos που βγήκα εκτός θέματος!!!
Όταν λέω εγώ είμαι άσχετη με το γράψιμο κάτι ξέρω! Και στο σχολείο μονίμως εκτός θέματος ήμουν!!
Θα επανορθώσω όμως υπόσχομαι!!!!
πολλά φιλιά!
καλό Σαββατοκύριακο!!:)

marian είπε...

Ελενάκι σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!
Η αλήθεια είναι ότι μου έχουμε γίνει τόσο καλή παρέα, που νομίζω ότι γνωρίζόμαστε χρόνια!!!
Καιέχω το blog μόλις από το Μαϊο του 2008.
Όσο για το όνομά μου ... η αλήθεια είναι ότι από μικρή δεν μου άρεζε!!
Με κορόιδευαν και οι συμμαθητές μου ήρθε κι εδεσε το γλυκό!!
Βέβαια, μου θυμίζει την αγαπημένη μου γιαγιά,και επίσης ο αντρας μου, όταν γνωριστήκαμε έκανε λογοπαίγνιο μ΄αυτό (η Μαρία που μπλέχτηκε με τα άνθη... με φώναζε!!!)
Σιγά σιγά άρχισα να το συνηθίζω και φυσικά δεν το άλλαξα!!
Στην καθημερινή μου ζωή το χρησιμοποιώ ολόκληρο!!!(Δεν μου πολυαρέσουν τα κομμένα ονόματα)

φιλάκια πολλά πολλά!!!
Καλό Σαββατοκύριακο και καλά να περάσετε!!!!:))

Maria Tzirita είπε...

Μαριάν μου, καταπληκτικό το βρίσκω το μπλογκ σου και την ιστορία του! Καθόλου δε θα συμφωνήσω μαζί σου ότι δε γράφεις καλά όμως. Γέλασα με τη διήγησή σου και την απόλαυσα, σα να έβλεπα ταινία! Κι αυτό είναι η επιτυχία στο γράψιμο! Να είσαι πάντα καλά να μπλογκάρουμε εδώ παρέα και να σε απολαμβάνουμε! Χίλια φιλιά, καλό σαβ/κο!

marian είπε...

Μαρia Tzirita καλώς όρισες στο blog μου!!!
Ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια!!!
Ειδικά όταν προέρχονται από σένα!!!
Τι να πω, η τιμή είναι πολύ μεγάλη!!!!
Ευχαριστώ!!!
Να πω την αλήθεια, αυτό που κάνουν τα παιδιά στο σχολείο (να γράφουν όπως μιλάνε), και προσπαθούμε να μην το κάνουν, αυτό κάνω και γω!!
Αν τα΄λεγα αυτοπροσώπως κάπως έτσι θα διηγιόμουν την ιστορία του blog μου!!!

Φιλιά πολλά και σε σένα!!!
Θα τα λέμε συχνά!!!
Καλό Σαββατοκύριακο!!:)

BIKY είπε...

Μαριαν σου εχω αφησει αρκετες φορες σχολια μαλλον θα υπαρχει καποιο προβλημα και δεν τα λαμβάνεις?