ρομαντικοί, ευαίσθητοι, περίεργοι, μουτρούφληδες, αστείοι αλλά και πολλοί σοβαροί....
Όλοι ζούσαν όμως αγαπημένοι, κανένας δεν ενοχλούσε τον άλλο
και αν κάποιος ήταν περίεργος και γκρινιάρης προσπαθούσαν ευγενικά να τον
ηρεμήσουν και να τον βάλουν στην παρέα τους!!!!
Στα πρώτα σπιτάκια της πολιτείας αυτής ζούσε μια κοπέλα όμορφη και γλυκειά σαν νεράιδα!!!
Της άρεσαν πολύ τα λουλούδια, η μουσική και .... οι πασχαλίτσες!!!
Για αυτό και στο σπίτι της είχε έναν πανέμορφο κήπο με κάθε λογής λουλούδια και με πολλές πολλές κατακόκκινες πασχαλίτσες!!!!
Το σπίτι της βρισκόταν στην άκρη της πολιτείας κοντά στην θάλασσα.... και δίπλα της ζούσε η κυρά της θάλασσας!!!
Όλη μέρα μάζευε κοχύλια, περπατούσε ξυπόλητη στην άμμο, αλλά στο χέρι της κρατούσε πάντα ένα μικρό πολύτιμο κοχυλάκι.....
Λίγο πιο εκεί ένα πανέμορφο σπίτι... το σπίτι που μέσα κατοικούσαν οι πιο όμορφες και καταδεκτικές κοπέλες της πολιτείας... Από το σπίτι τους καθημερινά, πρωί και βράδυ έβγαιναν υπέροχες μυρωδιές !!! Μυρωδιές από μοσχομυριστά γλυκά και πεντανόστιμα φαγητά!!!! Κάποιος κάποτε τις ρώτησε πως γίνεται και όλα αυτά που κάνουν γίνονται τόσο νόστιμα;Ποια είναι η μυστική συνταγή τους;
Και εκείνες αφού χαμογέλασαν και κοίταξαν η μια την άλλη,
είπαν με μια φωνή :"μα η συνταγή είναι στην καρδιά μας" γι΄αυτό γίνονται όλα τόσο νόστιμα!!!!
Περπατώντας λίγο παραπέρα και αφού δοκιμάσαμε το γλυκάκι της ημέρας, βρεθήκαμε στην παιδική χαρά της πολιτείας.....
Παιδάκια πολλά και χαρούμενα να παίζουν, να χορεύουν και να τραγουδούν.... Παρέα τους χαρούμενες μανούλες ,τρυφερές και στοργικές με τα μικρά τους!!!!
Για να δω ποιες ήρθαν σήμερα, λείπει καμμία; Μπα όλες εδώ είναι!!!
Να η γλυκιά μανούλα Βίκυ, τι κάνει πάλι; γιατί έχουν μαζευτεί όλα τα παιδάκια γύρω της;;
Τι κάνει; Πάλι φιγούρες με μπαλόνια, μπα ζωάκια βλέπω !!!! Και κείνη δίπλα της ;; Α!! επισκέψεις από την Κομοτινή έχει;Μια ακόμη γλυκιά μανούλα.....
Και πιο εκεί; Α είναι η Άσπα με τις κουκλίτσες της !!!! Τι γλυκά παιδάκια που είναι όλα τους!!!Και οι μανούλες ακόμη πιο γλυκές , που τα φροντίζουν και τα προσέχουν τόσο πολύ τα χαμομηλάκια τους!!!!
Προχωρώντας παρακάτω βρέθηκαμε στην μέση μιας τρελλοπαρέας!!!
Γλυκά κορίτσια, μέσα στην γλύκα της ζωής και μέσα στην αισιοδοξία!!! Στην μέση της παρέας μια κοπέλα γλυκιά σαν ζάχαρη, η χαρά της ζωής, χαρές, γέλια, φωνές, αισιοδοξία!!!!
Μας παρασέρνουν και μας στον χαρούμενο χορό τους!!!!
Προσπαθώντας να συνεχίσουμε τον δρόμο μας, βρεθήκαμε παρέα με τα παιδιά του σχολείου!!!
Το σχολείο της πολιτείας είναι ένα πανέμορφο κλασσικό κτήριο, με μεγάλα παράθυρα, όμορφες και φωτεινές αίθουσες πλημμυρισμένες από τα χαρούμενα γέλια των παιδιών!!!
Στην πόρτα μας υποδέχεται η αγαπημένη δασκάλα των παιδιών!!!
Με ένα Άμπρα Κατάμπρα, και με το μαγικό της ραβδί έχει καταφέρει να κάνει τα παιδάκια της να την λατρεύουν!!!!
Αλλά κι αυτή τα λατρεύει!!! Ετσι κι αλλιώς τα αισθήματα είναι αμοιβαία!!!
Δεν μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά γιατί σ΄αυτήν την πολιτεία όλοι αγαπούν ο ένας τον άλλο!
Νοιάζονται για τον διπλανό τους, συνεργάζονται μεταξύ τους και προσπαθούν να είναι όλοι φίλοι, καλοί κι αγαπημένοι!!!
Πώς θα μπορούσε να μην συμβαίνει αυτό και στο σχολείο της πολιτείας, αφού όλα αυτά, τα παιδιά τα μαθαίνουν από πολύ πολύ μικρά!!!
Δεν ξέρουν τι θα πει μίσος, κακία, αλαζονεία, υπεροψία, γκρίνια, μιζέρια.....
Βοηθούν ο ένας τον άλλο, φροντίζουν ο ένας για τον άλλο, αλλά πιο πολύ απ΄όλους, αυτός που πραγματικά ξεχωρίζει είναι ένας μικρός ήρωας!!!
Είναι η προσωποποίηση της χαράς, η ομορφιά της αγάπης, η αισιοδοξία, η δύναμη!!!
Περπατάει, χορεύει, τρέχει, γελάει μέσα στην παραμυθένια πολιτεία και φωνάζει χαρούμενος:"venceremos"!!!!
Μακάρι όλοι να του μοιάζαμε έστω και λίγο......
Πόσο πιο όμορφα θα ήταν όλα γύρω μας.... Πόσο πιο αισιόδοξοι και χαρούμενοι, καλοκάγαθοι και συμπονετικοί θα ήμασταν.......
Και πόσο πιο χαρούμενος, όμορφος και εύκολος θα ήταν ο δρόμος του πηγαιμού.........
Πόσο πιο εύκολα θα ήταν τα λόγια που θα έβγαιναν από την ψυχή μας....
Τι ωραία όμως να ζούσαμε πραγματικά σε μια τέτοια πολιτεία!!!
Ή είναι πολύ φανταστικό;
Ή δεν θα ήταν τόσο ωραίο;
Λέτε να βαριόμασταν;
Ποιος ξέρει άραγε, θα μάθουμε ποτέ;;;;;;
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
(το κείμενο είναι αποτέλεσμα πολυ....παθούς προσπάθειας , εδώ και καιρό, να πάρω μέρος σε ένα παιχνίδι που με κάλεσε μια από τις γλυκές μανούλες της παρέας... η μανούλα από την Κομοτηνή!!!!
Καταρχάς να την ευχαριστήσω για την πρόσκληση και κατα δεύτερον ελπίζω να ανταποκρίθηκα στις προσδοκίες της!!!!!)
Το' παμε 11 ήταν αυτό στην έκθεση , δεν ξεχνιέται εύκολα, έχει μείνει παιδικό ....... τραύμα!!!!!!)
Καλείστε λοιπόν να παίξετε όσοι κατοικείτε σ΄αυτήν την φανταστική πολιτεία, αλλά και όλοι οι άλλοι που κατοικείτε μεν αλλά θα περάσω από τα σπιτικά σας κάποια άλλη φορά!
Δεν άντεχα να γράψω άλλο!!! (sorry :( )
Υ.Γ: έξω γίνεται χαλασμός κυρίου!!!!!(φοβερός καιρός!!!!)